Droga serwisowa przy S3 i Zalew Wałdowicki

Czwartek, 10 lipca 2014 · dodano: 10.07.2014 | Komentarze 0

Jakiś czas temu dowiedziałem się, że tuż obok ekspresówki S3 w kierunku Międzyrzecza powstała droga serwisowa dla lokalnych mieszkańców. Dowiedziałem się o tym z fanpage'a na facebooku (Rowerowy Gorzów). Postanowiłem zbadać tą drogę i zobaczyć, jak się jedzie.
Ostatnio pogoda nie sprzyjała jeździe, wielka mieszanka upałów i burz. Dziś jednak nie było widać groźnych chmur, więc postanowiłem się wybrać w trasę.
Dojeżdżam do ronda na Zakanalu i zamiast jak zawsze jechać ul. Poznańską, wybieram ul. Sulęcińską, bo to właśnie tu jest początek drogi serwisowej.

• Wiadukt S3 - Gorzów Wlkp. ul. Sulęcińska © PDX

Za wiaduktem skręcam w lewo i pojawiam się na nowiutkiej drodze serwisowej. Szkoda, że S3 nie jest już zamknięta i pusta, bo fajnie się śmigało. Ale droga serwisowa też jest w niezłym stanie.
Niestety mocno wiało, co utrudniało jazdę. Wiatr był tak dokuczliwy, że dokuczał również w późniejszej drodze powrotnej.
Mimo wiatru jechało się dość dobrze.

• Droga serwisowa przy S3 © PDX

Ruch bardzo niewielki, zaledwie kilka samochodów mnie minęło. Droga serwisowa krzyżuje się z miejscowościami takimi jak Karnin, Deszczno i Maszewo. W wielu przypadkach można z niej skorzystać jako alternatywę zamiast jazdy byłą główną drogą.
W miejscu, gdzie droga serwisowa krzyżuje się z drogą leśną Glinik-Brzozowiec, nawierzchnia asfaltowa niestety się kończy. Jednak nie była to żadna niespodzianka, wiedziałem o tym doskonale ze strony na fb.

• Droga serwisowa przy S3 - zmiana nawierzchni © PDX

Nawierzchnia szutrowa od tego momentu, nie jechało się zbyt dobrze po tym. Po drodze spotkałem też dwa ostre podjazdy. Jednak tylko początek był zły, dalej już nie jechało się źle.
Droga serwisowa kończy się tuż przy barze niedaleko Trzebiszewa, na byłej drodze krajowej.
Dojechałem do skrzyżowania i odbiłem na zachód, droga krajowa nr 24. Tą drogą jechałem w sumie tylko raz, krótkim odcinkiem.
Można było w końcu odpocząć od wiatru. O dziwo spadło nawet trochę deszczu, mimo tego, że na niebie nie było wielu chmur.
Dojechałem do skrzyżowania z drogą nr 22 i tak sobie pomyślałem, czy by tu nie pojechać sobie na Wałdowice. Pamiętam, że nie odwiedziłem tutejszego zalewu. Jazda drogą nr 24 dłużyła się i była trochę monotonna, więc wjechałem w las.
Początkowo trochę zabłądziłem, ale odnalazłem ruiny zabudowań. Dalej pojechałem tak jak wtedy w maju, tuż obok rzeki Lubniewki. Droga leśna była w niezbyt dobrym stanie. Po pewnym czasie dostrzegłem przyczepę. Pojawiłem się na polu i z daleka dostrzegłem zalew.
Przy brzegu zauważyłem dwa pomosty rybackie. Ładne, spokojne miejsce.

• Zalew Wałdowicki © PDX

• Zalew Wałdowicki © PDX

Postanowiłem wrócić na drogę krajową inną drogą. Trafiłem na drogę pożarową w dobrym stanie, która szybko mnie doprowadziła do krajówki. Zdecydowanie lepsza droga leśna od tej, którą dojechałem do zalewu.
Na lubniewickiej krzyżówce skręciłem w kierunku Rudnicy. Kawałek lasu, dalej Kiełpin. Wiatr dalej dokuczał.
Dalszy powrót standardowy drogą krajową nr 22. Niestety szybko traciłem moc. To chyba dlatego, że nie wziąłem prowiantu i miałem za mało picia. Ponadto nie robilem wcześniej postojów. Mimo wiatru dało się też odczuć gorąco. Dojechałem więc do domu z lekkim trudem.